HET VERHAAL VAN NANCY
Ik ben Nancy, ik ben 40 jaar en ben veel met gedichten bezig. Ik woon hier in een voorziening. Door mijn beperking kon ik niet alleen wonen, maar hier woon ik ook graag.
“Het is niet omdat je in een rolstoel zit, dat je er geen behoefte aan hebt.”
Een keer per maand spreek ik af met een seksueel dienstverlener. Dat is een persoon van buiten de voorziening die dan naar hier komt. Dit kost veel geld. Het is altijd dezelfde persoon, maar daar heb ik geen probleem mee.
Ik ben vroeger enkele keren misbruikt geweest. Door één keer per maand met die persoon af te spreken, vergeet ik die misbruiken. Dat is mijn manier om dat te verwerken.
In mijn achterhoofd wist ik wel dat ik seksuele contacten moest hebben. Het is niet omdat je in een rolstoel zit, dat je er geen behoefte aan hebt. Want mijn boven- en onderlichaam zijn afhankelijk van andere mensen, maar mijn gedachten bepaal ik alleen.
Ik zat vroeger in de put over mijn behoeftes en durfde dit aan niemand te vertellen. Uiteindelijk sprak ik erover met mijn vroegere begeleider. Daarna met mijn therapeut en zij hielp me hiervoor uit te komen. Samen met de voorziening zijn we gaan zoeken naar een seksuele dienstverlener.
De eerste keer was heel lastig om dit te vragen aan de begeleiding. Maar in je leven moet je praten, anders blijf je met die angst zitten. En dat is voor mij nu verleden tijd!
Ondertussen spreek ik al 3 jaar met die persoon af. Tegen de medebewoners zeg ik dat de masseur komt en zij hebben hier verder geen zaken mee. Ik vind dit normaal.
“De ONTmoetingscafés helpen om over gevoelige thema’s te praten.”
Nu praat ik hier makkelijk over, maar er zijn wel jaren geweest dat ik tegen niemand iets zei. Ik weet nu dat het beter is om daar open over te praten. Maar alleen met mensen die ik vertrouw. In de voorziening hebben we elke vrijdagvoormiddag een vormingsgroepje waar we praten. Ik doe dat graag, want ik weet dat ze niets gaan doorvertellen. Wat hier gezegd wordt, staat niet in het dossier of logboek. Ik kijk er elke week naar uit. Ook het relatiespel van het ONTmoetingscafé vind ik leuk. Ik vind het leuk om eens over gevoelige dingen te praten.
Ik heb hierin dus veel vooruitgang gemaakt. Vroeger zat ik zo diep in de put dat ik dacht dat ik er nooit meer zou uit geraken. Vanbinnen ging ik kapot, maar nu ben ik gelukkig! Ik ben er sterker uit gekomen. Dit komt door de persoon die mij warmte en liefde geeft elke maand. Die persoon geeft mij zekerheid.